ΝΗΣΙΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ - Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΕΡΧΕΤΑΙ Σε δόσεις όμως κι’ αυτή

Συντρέχουν λόγοι που επιβάλλουν αναβολές, γιατί:

1. Ποια θα είναι η τύχη της δεύτερης, κατά σειρά, (μετά τον Οκτώβριο 2009), Πέμπτης Φάλαγγας η οποία εισήλθε στο Μέγαρο Μαξίμου τον Ιανουάριο 2015 και ανανέωσε την παραμονή της στην εξουσία την 20η Σεπτεμβρίου 2015 εάν, (εφόσον), η Ελλάδα χάσει π.χ. και ένα - δύο νησιά, ή, έστω, νησίδες στο Αιγαίο;

2. Με ποιόν είναι η μεταξύ Ιράν - Ρωσίας επικράτεια της Ερυθράς Ημισελήνου, (η Τουρκία), στην παρούσα καμπή:

✎ Με τον «Άξονα: “Η.Π.Α. Ισραήλ, Βρετανική Κοινοπολιτεία”» του οποίου τα συμφέροντα εξυπηρετούν τρεις, σχεδόν δεκαετίες «τώρα» (και) οι κύριοι και επιμέρους θύλακες των εν Ελλάδι Πεμπτοφαλαγγιτών;

✎ Ή με τους εχθρούς του ως άνω «Άξονα», ήτοι με «Το Τρίγωνο Του Διαβόλου: “Μόσχα, Τεχεράνη, Πεκίνο”»;

Η αέναη περιστροφή του Αμερικανο-Σοβιετικού «Άστρου του Δαβίδ» στα Σκόπια (100 χρόνια από την εφάπαξ απαλλοτρίωση της Ρωσίας από την Wall Street)

Δόθηκε και τον Ιούλιο 2015 η ευκαιρία για κατατεμαχισμό, (εδαφικό), της Νότιας Βαλκανικής. Δίκην δώρου, μάλιστα, από το Βερολίνο προς τo «Τελ Αβίβ» Η.Π.Α. (= Federal Reserved Bank).

Εν αντιθέσει, όμως, με την Πέμπτη Φάλαγγα των Η.Π.Α. (= κύριους μετόχους Fed ή τους κατά καιρούς άτυπους, μεν, ουσιαστικούς, δε, εκπροσώπους τους: τον Henry Kissinger έως και το ’90, τον George Soros μέχρι σήμερα οι οποίοι -υπόψη- ανέκαθεν και παντού «τα θέλουν όλα και τώρα»), η άποψη του Λευκού Οίκου τον Ιούλιο 2015 ήταν ότι η Πέμπτη Φάλαγγα στην Ελλάδα είναι χρήσιμη, (στην Ουάσιγκτον), όσο τα μέλη της αποφεύγουν π.χ. την κατάληξη που είχαν τόσο οι …έλληνες σοσιαλιστές, όσο και οι …έλληνες μοναρχικοί την 15η Νοεμβρίου 1922 στο Γουδή.

Δεν είναι γερμανικής κατασκευής, (προέλευσης), «Το Κουτί Της Πανδώρας», εντός του οποίου βρίσκεται «το φάντασμα του Αβραάμ Μπεναρόγια, το οποίο, έως και την δεκαετία του ‘40 κυκλοφορούσε στα Σκόπια με σφυροδρέπανα και από την δεκαετία του ‘90 και μετά με “Το” ολόχρυσο “Άστρο Του Δαβίδ”, συγγνώμη, του Ν.At.O.». Αμερικανο-σοβιετικό, «πυρο»τεχνούργημα είναι.

Όπως, ωστόσο, αυτοί που «πουλάνε φύκια για μεταξωτές κορδέλες», [π.χ. μακεδονική …γλώσσα μέσω των ιουδαϊκών εργαστηρίων, (!), στα πανεπιστήμια της Ε.Σ.Σ.Δ.], στους άλλους, έτσι και η Ουάσιγκτον, σπάνια «πέφτει στα δόκανα» που από κοινού «έστηνε» με την Ε.Σ.Σ.Δ. σε τρίτες χώρες.

 

Samuil Borisovich Bernstein

Από το 1938 ξεχωριστή νότια σλαβική γλώσσα η ...μακεδονική ...γλώσσα σε σχετικό λήμμα στον 37ο Τόμο της "Μεγάλης Σοβιετικής Εγκυκλοπαίδειας". Ναι, πολύ πριν την έκδοσή της στα ελληνικά από τον Μπόμπολα. Ξεχωριστή εν σχέση με τα βουλγαρικά τα οποία μιλούσαν π.χ. οι βούλγαροι εθνικιστές σύμμαχοι των ναζί και κατόπιν οπλίτες του πολυεθνικού Ε.Λ.Α.Σ. (= Ανθελληνικού Αντιλαϊκού Αντιαπελευθερωτικού  Στρατού - Παράρτημα N.K.V.D.) Μακεδονίας - Θράκης; Ή ξεχωριστή εν σχέση με τα βουλγαρικά με την βλάχικη αξάν τα οποία μιλούσαν π.χ. οι κάτοικοι στον Μοναστήρι, (στην Μπίτολα);  

Το αν και κατά πόσο το U.S. State Department δικαιώθηκε ως προς την μετριοπάθειά του στο δίλημμα: «να τα παίξω όλα για όλα ή να αρκεστώ σε ότι δύναμαι προς στιγμή και αύριο βλέπουμε…», προκύπτει, όχι μόνον από τον υποδειγματικό τρόπο με τον οποίο η Πέμπτη Φάλαγγα στο Μέγαρο Μαξίμου εξακολούθησε, (μετά το Καλοκαίρι 2015), να υλοποιεί τους σχεδιασμούς των Η.Π.Α. στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου, μα και από τον άψογο τρόπο με τον οποίο διασφάλισε και συνεχίζει να διασφαλίζει τα ενεργειακά, (στρατηγικά), συμφέροντα του Ισραήλ στην Μεσόγειο.

Ενώ στην Αθήνα η κυβέρνηση είναι αμερικανο-ισραηλινή,

στην Άγκυρα η κυβέρνηση 

τολμά ενίοτε να είναι και τουρκική

Στην Άγκυρα, τουναντίον, η εξουσία, ούτε στα χέρια Πέμπτης Φάλαγγας βρίσκεται -(δεν είναι Αριστερός ο Recep Tayyip Erdoğan, ή, έστω, νεοφιλελεύθερος)- ούτε όμως και οι σχέσεις που αναπτύσσει η τουρκική διπλωματία τα τελευταία επτά και πλέον χρόνια με την Μόσχα και με την Τεχεράνη είναι οι αρμόζουσες για την ούτως ή άλλως μείζονος για το N.At.O. σημασίας περιφερειακή αυτή «εξέδρα», (εδαφική), όπως είναι η μεταξύ Ρωσίας - Ιράν τουρκική επικράτεια.

Εξ αυτού του λόγου κατέστη αδήριτη από το 2012 και μετά η ανάγκη για την Ουάσιγκτον, πόσο μάλλον για το «Τελ Αβίβ» Η.Π.Α. (= Fed), να αλλάξει χέρια η εξουσία στην Άγκυρα.

Πράγματι, αυτό που συνέβαινε, σύμφωνα με τον κ. Θεόδωρο Πάγκαλο, στο ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών επί Γ.Α.Π., συμβαίνει τα τελευταία χρόνια και στο λεγόμενο κοσμικό κράτος, όπως επικράτησε να λέγεται κάθε ξενοκίνητο, (πριμοδοτούμενο από την Παλιά και Νέα Υόρκη), ατομικό, ή, συλλογικό όργανο δημόσιου λόγου - έργου στην Τουρκία:

Την αγγλική, (γλώσσα), ομιλούν απταίστως (και) οι ηθικοί αυτουργοί των όποιων ανατρεπτικών, (πραξικοπηματικών), κινήσεων για «αλλαγή φρουράς» στους κυβερνητικούς θώκους στην γείτονα χώρα. Εξαρχής γνωστή (και) στην Μ.Ι.Τ. η …αξάν.

Όχι μόνο προς Δυσμάς, (βλ. Αιγαίο), μα και προς Ανατολάς, (βλ. Συρία), δεν συντρέχει για την Ουάσιγκτον λόγος να επιτρέψει ή έστω να ανεχθεί και δη επί μακρόν πόσο μάλλον άνευ όρων την επέκταση της τουρκικής επικράτειας με κυβέρνηση στην Άγκυρα η οποία τα τελευταία χρόνια αποπειράται να εξυπηρετήσει ακόμη και εις βάρος των αμερικανικών συμφερόντων τα τουρκικά συμφέροντα.

Από τον Kissinger στον Soros

Πολλώ δε μάλλον σε καιρό κατά τον οποίο στην Αθήνα κυβερνά ακόμη «το μικρό Ισραήλ». [«Το μικρό Κ.Κ.Ε.», (Κ.Κ.Ε. Εσωτερικού κάποτε, Συ.Ριζ.Α. σήμερα)]:

✎ Ή δεν υπήρξε μέγιστη κατά την διάρκεια της τελευταίας τριετίας η συμβολή των εν Αθήναις «καμαριέρηδων» του Benjamin Netanyahu στην μετατροπή της Ελλάδας σε «αεροπλανοφόρο» του Ισραήλ, (βλ. αγωγούς φυσικού αερίου);

✎ Μα και οι απευθείας αναθέσεων έργων του Ελληνικού Δημοσίου -κυρίως του Ελληνικού Στρατού- σε αμερικανικές και ισραηλινές εταιρίες, κατά την διάρκεια της τελευταίας τριετίας, συγκρίνονται με τις αντίστοιχες της Χούντας, (1967 - 1974).

Η Τουρκία του σήμερα διαφέρει εν σχέση με την Τουρκία του χθες, όχι η Ελλάδα:

«Ο δάκτυλος» της Mossad αντικατέστησε σε επίπεδο κορυφής την 23η Νοεμβρίου 1973 «τον δάκτυλο» της C.I.A. στην Αθήνα. Μόνο που πρωθυπουργός στην Τουρκία τότε ήταν, όχι, απλώς, ένας Αριστερός, μα, ένας Αριστερός δημοσιογράφος και ποιητής, ο Bülent Ecevit. («Η Αυγή» με «μπλοκάκι» στo Ρ.Ι.Κ. - στην Ε.Ρ.Τ. για τους μη γνωρίζοντες το …είδος… Σαμψών μα το Λονδίνο παρά τω πλευρό του κι’ όχι απέναντί του.)

Δεν «έχτιζε στην άμμο» το μόνο, για το Ισραήλ, ασφαλές -μετά τον Πόλεμο των 6 Ημερών- πλαίσιο, (βλ. «Αττίλα 1» και «2» στην Κύπρο), ο από κοινού με την Ε.Σ.Σ.Δ. σε μία σειρά και από άλλες, (πέραν της Κύπρου), μείζονος σημασίας θεματικές ατζέντες, (βλ. Κίνα, Βιετνάμ κ.α.), υπουργός Εξωτερικών των Η.Π.Α. Henry Kissinger.

Το «μικρό Ισραήλ» Κύπρου

Επί συντρόφου Δημήτρη Χριστόφια, (Α.Κ.Ε.Λ.), έγινε, τελικά, «αεροπλανοφόρο», (βλ. αγωγούς φυσικού αερίου), του Ισραήλ η Κύπρος:

Εκεί όπου οδήγησε την Μεγαλόνησο η ένταξή της στην λεγόμενη «Ευρωζώνη», (βλ. κυπριακό χρεοστάσιο 2012), θα την οδηγήσει, αργά ή γρήγορα, η εμπλοκή της σε από κοινού με την «ραβινική τραπεζική» γεωτρήσεις. Δεν είναι ασυνήθιστη η επαλήθευση της παροιμίας: «πώς πάνε τα παιδιά σου κόρακα;» σε έδαφος το οποίο διανεμήθηκε επιτυχώς μεταξύ δύο εθνών με μοναδικό κερδισμένο τρίτη χώρα, (το Ισραήλ).

Προεξοφλείται και βάσει του «Σχεδίου “Ανάν” Νούμερο 1, 2, 3, 18, ν στον αριθμό» το μακροπρόθεσμο όφελος όσων δεν αναγνωρίζουν Παλαιστινιακό κράτος στην Μέση Ανατολή μα θα αναγνώριζαν τουρκική συγκυριαρχία στην Μεγαλόνησο ή πιο απλά την επάνοδο των ελληνοκυπρίων και των τουρκοκυπρίων στα προ του 1974 «Balfour», (βλ. Λωρίδα της Γάζας), αδιέξοδα, μα, αυτή την φορά de facto.

Έπαψε, κατά το μάλλον, να είναι και «πλυντήριο “μαύρου”» ρωσικού χρήματος το τραπεζικό σύστημα στην Μεγαλόνησο αφότου εισήλθε στην ζώνη του ευρώ. (Μετά την ουσία απώλεια της λαϊκής κυριαρχίας της, συνελόντι). Σημαντική …πρόοδος για την Ουάσιγκτον αυτή. Αντιτάχθηκε, παραδόξως, στο «Σχέδιο “Ανάν”», κατόπιν, ο πρωταγωνιστής της προαναφερόμενης …προόδου - (ο Γιάννος Κρανιδιώτης). Ή είναι ότι το πλέον σύνηθες να …προοδεύεις στα οικονομικά και όχι και στα …εθνικά θέματα; Ο Γ.Κ. πάντως δεν έχασε την ζωή του από φυσικά αίτια όπως συνέβη π.χ. με τον Τάσο Παπαδόπουλο που ήταν σε όλα …συντηρητικός.

Κύπρος 

Η δικαίωση του Πολυτεχνείου ’73

Συνελήφθη και το Κ.Κ.Ε. εξ απήνης μόλις προέκυψε από το …πουθενά ένας ραδιοφωνικός σταθμός και λοιπός εξοπλισμός μέσα στο Ε.Μ.Π.

Παραδόξως, γιατί, στις «μπανανίες» στην Δύση, μόνο τα κομμουνιστικά κόμματα, οι βασιλικές αυλές, τα νεοφιλελεύθερα σχήματα και η Άκρα Δεξιά έχουν επτά στις 10 φορές για ηγέτη τους άτυπο μεν, ουσία δε πράκτορα υπηρεσιών πληροφοριών ξένου κράτους.

Ουδέποτε π.χ. ο «ταξίαρχος» Δημήτριος Ιωαννίδης κατάφερε να διακρίνει μπρος από τον καθρέφτη του τον υπηρέτη των ελληνικών από τον υπηρέτη των αμερικανικών συμφερόντων.

Ισχύει π.χ. και με το Νίκο Ζαχαριάδη αυτό σ’ ότι έχει να κάμει με την αδυναμία του να διακρίνει τον υπηρέτη των ελληνικών από τον υπηρέτη των σοβιετικών, (οπότε -μέσω Fed ή Wall Street- πάλι των αμερικανικών), συμφερόντων. «Αν και εδώ που τα λέμε» και π.χ. βέλγος ή ολλανδός ή περουβιανός να ήταν ο Ν. Ζαχαριάδης θα είχε την ίδια δυσκολία αφού πατρίδα ενός εκάστου κομμουνιστή πάντοτε - παντού, (μέσα σε κάθε χώρα), είναι η διεθνής τραπεζική.

Και των μοναρχών, πόσο μάλλον των νεοφιλελεύθερων, μέσα στις «μπανανίες» στην Δύση, όμως, πολυεθνικοί όμιλοι είναι πατρίδα τους, όχι η χώρα καταγωγής τους. Με εξαίρεση, οπωσδήποτε, όσους ήταν - είναι αλλοδαποί, (π.χ. Όθωνας, Γλύξμπουργκ κ.α.).

Θα ήταν και αδύνατον να παραμένει οιονεί (ισοβίως) «μπανανία» μία χώρα χωρίς Αριστερούς διαδηλωτές οι οποίοι αιτούνται ακαταπαύστως και σθεναρώς δάνεια μα μόνο για απορρόφηση των εισαγωγών που διασφαλίζει ο επίσης διεθνιστής ή κρατιστής …Δεξιός, (π.χ. ο …Δεξιός …έλληνας με πατρίδα του την Ουάσιγκτον ή το Στρασβούργο).

Παρότι δράκα σοβιετικών ή βούλγαρων πρακτόρων η ηγεσία του Κ.Κ.Ε. έως και το 1991 ναι, αιφνιδιάστηκε με το Ε.Μ.Π.

Πάντα άλλωστε το Κρεμλίνο ήταν «τάφος - σφίγγα», (εχέμυθο), σ’ ότι αφορούσε επιχειρήσεις του σκληρού, (ιουδαϊκού = αμερικανο-σοβιετικού), πυρήνα των Η.Π.Α. Οπότε, (μη έχοντας «φώτα» από την Μόσχα), η ηγεσία του Κ.Κ.Ε. έκρινε στην αρχή ότι την επιχείρηση την «έστησε» η Κ.Υ.Π. Μάλλον λόγω της ευκολίας - ταχύτητας με την οποία άρχισε να εκμπέμπει «η φωνή των ελεύθερων αγωνιζόμενων επίδοξων», (βλ. περίοδο 1974 - 2010), «κλεφτών - διαρρηκτών της φορολογητέας ύλης, ήτοι των δανείων» - («εδώ Πολυ»ταμείο - «εδώ Πολυ»ταμείο κ.λπ.) Εκ του αποτελέσματος -καθώς φαίνεται- συμπέρανε η ηγεσία του Κ.Κ.Ε. ότι επρόκειτο για «δικά μας παιδιά». Απόδειξη π.χ. (και) το μνημείο που σμίλεψε έξω από το Ε.Μ.Π. ο καλλιτέχνης - πληροφοριοδότης της Ρουμανικής Ασφάλειας.

Και πολωνός και όργανο της N.K.V.D.? Είναι δυνατόν;

Όλα είναι δυνατά με επιμελημένη 

- αδιάκοπη προπαγάνδα 

Πίστη χρειάζεται μόνο

Συνελήφθη και ο σοβιετικός συνταγματάρχης Γιώργος Βοντίτσιος, …συγγνώμη, ο αμερικανός συνταγματάρχης Γεώργιος Παπαδόπουλος, …συγγνώμη, ο φέρων ελληνική στολή «συνταγματάρχης» Γεώργιος Παπαδόπουλος εξ απήνης μόλις π.χ. η κ. Μαρία Δαμανάκη, συγγνώμη, μόλις η ισραηλινή πρεσβεία, συγγνώμη, μόλις η «Αρσακειάς» τον ανέτρεψε. (Όχι στην Τασκένδη, στην Αθήνα).

Γιατί, (για ποιόν λόγο), «πιάστηκε στον ύπνο», όμως;

Ο Γ. Παπαδόπουλος δεν ανακάλεσε την 2οη Νοεμβρίου 1969 από την Κύπρο την Ελληνική Μεραρχία, (συνολικής δύναμης 8.500 οπλιτών), την οποία είχε (απο)στείλει την 20^η Οκτωβρίου 1964 στην Μεγαλόνησο ο Γεώργιος Παπανδρέου; Πως λοιπόν και αρνήθηκε στρατιωτικές διευκολύνσεις στο Ισραήλ μετά; «Καβάλησε το καλάμι», («πήραν τα μυαλά του αέρα»);

Προς εξυπηρέτηση των συμφερόντων της απαλλοτριώνει χώρες εφάπαξ εκ των έσω, (π.χ. την Ρωσία το 1917), η διεθνής τραπεζική, όχι χάρη γούστου.

Ισχύει - θα μπορούσε να ισχύει κάτι άλλο με τους πολυεθνικούς ομίλους και δη τους δανειοδοτούμενους από την διεθνή τραπεζική; Δηλαδή τί, τα στρατιωτικά πραξικοπήματα, (χούντες), που επιβλήθηκαν π.χ. στην τάδε ή στην δείνα χώρα της Λατινικής Αμερικής, δεν επιβλήθηκαν για να προασπίσουν τα εκεί συμφέροντα π.χ. της Standard Oil?

Αυτονόητες οι απαντήσεις σε …ρητορικές ερωτήσεις, οπότε, ποιών «το χέρι γύρισε να δαγκώσει» ο Παπαδόπουλος; αυτών οι οποίοι «τον τάιζαν»; «τον βραχίονα» όσων τον κατέστησαν «πρωθυπουργό - πρόεδρο»;

«Πολύ περίεργες αντιλήψεις έχουν» για την σχέση αφέντη - υπηρέτη οι μη δυνάμενοι να διακρίνουν στον καθρέφτη τους τον υπηρέτη των ελληνικών από τον υπηρέτη των αμερικανικών ή των σοβιετικών ή όποιων άλλων συμφερόντων. Όλοι αυτοί οι δωσίλογοι Δευτέρα, Τετάρτη, Παρασκευή και …γάλλοι ή …αλγερινοί ή …έλληνες, (αναλόγως την χώρα καταγωγής τους), Τρίτη, Πέμπτη, Σάββατο, έχουν το τέλος π.χ. του Νίκου Ζαχαριάδη, όμως. Τυπικά είναι δυνατό το να είσαι π.χ. και άτυπος υπάλληλος της C.I.A. και έλληνας ή π.χ. και άτυπος υπάλληλος της N.K.V.D. και πολωνός ή ρουμάνος ή τσέχος πολίτης, όχι ουσιαστικά.

Αντιπραξικοπήματα made in Israel

και παραμονές στην εξουσία 

ακόμη και με εθνικό κόστος

Νοέμβριο 1973 έκρινε για πρώτη φορά έμπρακτα και επίσημα τουρκική κυβέρνηση ασύμφορο για το εθνικό δίκαιο της Τουρκίας το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας: Τότε παραχώρησε στην Τ.Ρ.Α.Ο. (Türkiye Petrolleri A.O.) 27 Άδειες για έρευνα, εξόρυξη, εκμετάλλευση υδρογονανθράκων στην ελληνική υφαλοκρηπίδα. (Άγιο Ευστράτιο, Σαμοθράκη, Λήμνο, Μυτιλήνη, Χίο). Σύμφωνα με την Εφημερίδα της Κυβερνήσεως της Τουρκίας.

Δεν αποδείχθηκε μόνο στη περίπτωση του «ταξίαρχου» Δημητρίου Ιωαννίδη μη πειστικός ο συνδυασμός της ελληνικής περιβολής με την εξυπηρέτηση αλλοεθνών συμφερόντων:

Αποδείχθηκε και στην περίπτωση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη με αφορμή την π.Γ.Δ.Μ.

Αποδείχθηκε και στην περίπτωση του κ. Κωνσταντίνου Σημίτη με αφορμή την έμμεση μεν, σαφή δε αναγνώριση δικαιωμάτων της Τουρκία στο Αιγαίο μετά την Κρίση στα Ίμια, (βλ. Σύνοδο Μαδρίτης).

Ο καθένας δύναται να υποδύεται π.χ. τον βέλγο επικαλούμενος την βελγική του υπηκοότητα μα το αν εξυπηρετεί τα συμφέροντα του Βελγίου ή όχι προκύπτει από την ουσία, από τις πράξεις του, από το αποτέλεσμα, (που φέρει), όχι από τους τύπους - όχι από τις προθέσεις του - όχι από τα λόγια του.

«Περιπλανώμενοι Προδότες» Ltd

There are islands
Turkey is coming

Σε επίπεδο φαρισαϊσμού, (υποκρισίας), είναι όλα δυνατά, όχι σε επίπεδο ουσίας. Σε επίπεδο ουσίας, σπανίζει π.χ. ο έλληνας στην εθνικότητα ο οποίος είναι στ’ αλήθεια, (συνειδητά), αμερικανός ή γερμανός ή καναδός πολίτης, (υπήκοος). Πόσο μάλλον π.χ. ο ιουδαίος στην εθνικότητα ή π.χ. ο γύφτος στην φυλή οι οποίοι περιφέρονται αιώνες «τώρα» ανά τα έθνη - κράτη δίκην γυρολόγων - πραματευτών.

Αλίμονο αν έλληνες πράκτορες π.χ. της Intelligence 
Service ή της Stasi εξυπηρετούσαν ελληνικά συμφέροντα.

Σαν π.χ. τα ράσα είναι οι υπηκοότητες. («Δεν κάνουν τα ράσα τον παπά»). Αυτός που πληρώνει συχνότερα ή περισσότερο είναι η πατρίδα π.χ. ενός εκάστου call girl, όχι π.χ. η Ιταλία ή ο Λίβανος ή η Μαλαισία ή οιαδήποτε άλλη χώρα. Ακόμη και μάνα αλλάζουν π.χ. οι τοκογλύφοι, οι αρσενικοί «συνοδοί» κυρίων, οι διαρρήκτες και συναφείς …κλάδοι διεθνών …δραστηριοτήτων αν η φυσική τους μητέρα είναι ασύμφορη, ή, παρακατιανή.

text ©2018 yahooxaxaxouxa.blogspot.gr