Πέντε χρόνια «στο ναδίρ» και τον προηγούμενο μήνα «στα Τάρταρα» (1/4)

8η Δεκεμβρίου 2014 - 29η Δεκεμβρίου 2014

CDS Greece Dec 2014

Ακαριαία υπήρξε η κατακόρυφη αύξηση στις τιμές των C.D.S. [Credit default swap, (συμβάσεων - συμβολαίων αντιστάθμισης πιστωτικού κινδύνου)], όσον αφορά στα ελληνικά ομόλογα, (στο ελληνικό δημόσιο χρέος), τρίμηνης, 3ετούς, μα, προπαντός, 10ετούς διάρκειας, μετά την 8η Δεκεμβρίου 2014 που η κυβέρνηση ανακοίνωσε την επίσπευση της, κατά το Σύνταγμα προβλεπόμενης, κοινοβουλευτικής διαδικασίας, (ψηφοφορίας), για την εκλογή νέου «διακοσμητικού», (χωρίς εξουσία), πολιτειακού «άρχοντα», (Προέδρου Δημοκρατίας).

ελληνικά Oμόλογα Δεκ. 2014

[Στις χώρες με την πλέον χαμηλή πιστοληπτική ικανότητα κατατάσσεται, διεθνώς, η Ελλάδα, μαζί με την Βενεζουέλα, την Ουκρανία την Αργεντινή, γι' αυτό και τόσο υψηλό το ρίσκο για επενδυτικά χαρτοφυλάκια κρατικών Τραπεζών, ομίλων, (ιδιωτικών, κυρίως, Τραπεζών) και ιδιωτών που (δια)κρατούν χρεόγραφα, (άυλους τίτλους), των συγκεκριμένων κρατών. Στην αυτή κατάταξη εγγύτερα, (ευρωπαϊκή ήπειρος), περιλαμβάνονται η Πορτογαλία, η Ισπανία και η Ιταλία - πέραν της Ελλάδας].

Ερμηνεύοντας τις αγορές κατά το πολιτικά δοκούν

Τόσο η συμπολίτευση όσο και η  αντιπολίτευση, στην Αθήνα, αποδίδουν την προϊούσα σπασμωδική αντίδραση των αγορών στην ίδια αιτία:

Η μεν συμπολίτευση εμφανίζει την αντιπολίτευση σαν φόβητρο των αγορών, η δε αντιπολίτευση σπεύδει να επιβεβαιώσει την πρόθεσή της να «τα βάλει με όλους» -ακόμα και με τις αγορές (!)- «για να σώσει τους ασθενέστερους».

Ο έχων την εξουσία, διατείνεται, ότι ο μη έχων την εξουσία είναι επικίνδυνος, ενώ, ο μη έχων την εξουσία, σπεύδει να το επιβεβαιώσει αυτό, εκεί όπου το ακροατήριό του απαρτίζεται από χειμαζόμενους και να το διαψεύσει, εκεί όπου το ακροατήριο του απαρτίζεται από προνομιούχους.

Για δύο διαφορετικές πολιτικές σκηνοθετικές «ματιές επάνω» στην αγορά, ο λόγος. Αν όχι και για περισσότερες προσεγγίσεις - «πινελιές», (πολιτικής σκηνογραφίας). Προπαντός σήμερα, (σε αυτούς εδώ τους καιρούς), που, ευεπίφοροι στην εικόνα, (στην επίπλαστη φαινομενικότητα), είναι, σχεδόν, όλοι.

Ανέκαθεν είχε την χάρη τού market ticker ότι έφερε το όνομα τού social wall

Η πλέον αποτελεσματική προσαρμογή των τεχνικών προπαγάνδας στα λεγόμενα νέα μέσα επικοινωνίας, εντοπίζεται και πάλι -ως συνήθως- σε άτομα, σύνολα, (κοινωνικά), τα οποία, τις μεν εθνικές αντιπροσωπείες, (τα εθνικά κοινοβούλια), τα εμφανίζουν σαν ιπποκόμους των αγορών, την δε «άλφα» ή «βήτα» εισηγμένη στο N.Y.S.E. σαν κοινωνικό (;) δίκτυο.

Ανέκαθεν είχε την χάρη τού social wall ότι έφερε το όνομα τού market ticker

Κάθε πολιτικός φορέας είθισται να υπερβάλλει σε ότι φρονεί πως θα αποδειχθεί ωφέλιμο, εκλογικά, για αυτόν. Άσχετο αν η πραγματικότητα επιδέχεται «λούστρο (pixel)» και «δράκους (παρα-μυθιών)» ποικιλίας χρωμάτων, (=εκδοχών), εκεί - τότε που η ευφορία -πλασματική ή 

μη- είναι διάχυτη. Είτε έτσι, είτε αλλιώς, η αγορά, ούτε για ένα δευτερόλεπτο, κατά το κοινώς λεγόμενο, δεν βλέπει κόστος, εκεί όπου οι 10 παραμένουν 10 και κέρδος τότε που οι 10 γίνονται 1000.

Μακρά η πολιτική αβεβαιότητα, υψηλό το οικονομικό κόστος

Αιτιολογημένη η νευρικότητα των αγορών σε ότι αφορά στην Ελλάδα αφού το πολιτικό τοπίο, εδώ, θα είναι εκ των πραγμάτων πιο ρευστό, (πιο ασταθές), μετεκλογικά, (απ' ότι είναι σήμερα):

Βουλευτικές Εκλογές Μάιος 2012

1. Θα σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση το κόμμα το οποίο θα αναδειχθεί πρώτο και αν όχι, τότε, με ποιο κόμμα θα συμπράξει (κυβερνητικά) και για πόσο θα (παρα)μείνουν ενωμένοι, κατόπιν, οι κυβερνητικοί εταίροι; Αν η πόλωση προεκλογικά «φτάσει "στο ζενίθ"», πόσο εφικτές θα είναι μετεκλογικά οι κυβερνητικές συνεργασίες και επί τη βάσει ποιάς προγραμματικής -τυπικής, έστω, προγραμματικής- σύγκλισης; 

Βουλευτικές Εκλογές Ιούνιος 2012

2. Θα εκλεγεί Πρόεδρος Δημοκρατίας; Ποιοι θα είναι οι κοινοβουλευτικοί συσχετισμοί τον Φεβρουάριο 2015;   

3. Θα έχουν ολοκληρωθεί τα ανωτέρω δύο «βήματα» έτσι ώστε να υπογράψει νέα Σύμβαση με τους πιστωτές η κυβέρνηση που θα σχηματιστεί προκειμένου να καλυφτούν μέσα στις προβλεπόμενες προθεσμίες τα χρηματοδοτικά κενά τα οποία θα προκύψουν μετά τον Μάρτιο 2015 και τα οποία είναι ήδη, (από τώρα), γνωστά; Ή όχι;

4. Αν ο ηγέτης της νυν μείζονος, (Αξιωματικής), Αντιπολίτευσης, σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση, θα δυνηθεί να διατηρήσει αρραγές το μέτωπο της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του κόμματος του για ένα εύλογο χρονικό διάστημα; Ή, θα άρουν π.χ. 10 - 20 μέλη της Κοινοβουλευτικής του Ομάδας, (βλ. τις, ετερόκλητες, λίγο πολύ, πολιτικές ομάδες από τις οποίες συγκροτείται η πάλαι ποτέ Ανανεωτική Αριστερά και νυν ευρύτερη παράταξη της Κεντροαριστεράς στην Ελλάδα), την ψήφο εμπιστοσύνης τους, προς την κυβέρνησή του, με αποτέλεσμα, η προκληθείσα, αυτή, πολιτική, ανατροπή, να (επι)φέρει αδόκητες εξελίξεις;

Μόνο μία αυτοδύναμη ελληνική κυβέρνηση μπορεί π.χ. να αναγνωρίσει την Π.Γ.Δ.Μ. σαν «Μακεδονία»

Θεωρείται απίθανος, βάσει του ισχύοντος εκλογικού νόμου, ο σχηματισμός αυτοδύναμης κυβέρνησης, από το πρώτο, σε έδρες, κόμμα. Γι' αυτό δεν αποκλείεται οι εθνικές εκλογές οι οποίες θα διεξαχθούν την 25ης Ιανουαρίου 2015 να επαναληφθούν τον Φεβρουάριο 2015 - (το ίδιο συνέβη τον Μάιο και τον Ιούνιο 2012 - αντίστοιχα).

Στα ύψη φτάνει το κόστος δανεισμού εκεί «όπου λαλούν πολλά κοκόρια…»

Οι ανησυχίες, της αγοράς, όσον αφορά στην ρευστότητα η οποία επικρατεί μέσα στο κόμμα το οποίο κατέστη Αξιωματική Αντιπολίτευση από το 2012 μέχρι σήμερα, δεν είναι δικαιολογημένες, μόνο για το διάστημα το οποίο έπεται των προσεχών εθνικών εκλογών, μα, για όσο χρονικό διάστημα, το συγκεκριμένο κόμμα, θα «έρχεται» δεύτερο, ή, πρώτο, σε έδρες, (στην Βουλή), κόμμα.

Εσωκομματικό τοπίο το οποίο θυμίζει κινούμενη άμμο και αφορά σε κόμμα εξουσίας, δεν μεταφράζεται, στην γλώσσα των αγορών, με όρους π.χ. «πλατωνικής», (βλ. π.χ. «πολυφωνία», «συνιστώσες» κ.λπ.), μα, π.χ. «λενινιστικής» σκέψης, (αντίληψης). «Που πάει να πει», ότι η αγορά, όταν ακούει «συνιστώσες», καταλαβαίνει «διαφωνίες» - όταν ακούει «πολυφωνία», καταλαβαίνει «διάσπαση» - όταν ακούει «για πολλούς», γενικά, «πετεινούς, οι οποίοι λαλούν κάπου», καταλαβαίνει «διαίρεση - ακυβερνησία - αστάθεια». Πιο απλά: Η αγορά, «κρίνει εξ ιδίων τα αλλότρια». [Πιστεύει ότι π.χ. στον πόλεμο, στην οικογένεια, στην πολιτική, στο επιχειρείν, η, εντός του φρουρίου, το οποίο πολιορκείται, ηγεσία, θα βρίσκεται στα χέρια, ή, χαλκέντερων, ή, μοιραίων, (ανθρώπων)].

Με εκτίναξη του κόστους δανεισμού για την Ελλάδα στα ύψη ισοδυναμεί για την αγορά το ενδεχόμενο η κυβέρνηση να είναι τρωτή εντός των κόλπων της, (π.χ. ο ένας υπουργός να υπονομεύει τον άλλο). Αλλά, μήπως, «εξ οικείων» δεν προέρχονται, πάντοτε, «τα πλέον δηλητηριώδη βέλη» π.χ. στις οικογένειες; Οπότε, (για)τί να μην είναι ευάλωτο το κορυφαίο σχήμα εξουσίας αν το κυβερνών κόμμα σπαράσσεται από έριδες και μάλιστα καιρό πριν αναλάβει την εξουσία; Ή μπας και τα ανωτέρω προβληματίζουν μόνο την αγορά και σε εποχή κατά την οποία η Ελλάδα έχει πάψει να βρίσκεται υπό καθεστώς ελεγχόμενου χρεοστασίου; Αυτονόητη η απάντηση. Αναμενόμενο, κατά συνέπεια, το να πιθανολογεί, βάσει δεδομένων και όχι βάσει ζητούμενων, η αγορά.

Στάθμιση των επισφαλειών, (των κινδύνων), στις χορηγήσεις, (στα δάνεια), έκαμε, πάλι, η αγορά

Είναι μία - έστω και μία από τις ανωτέρω επισφάλειες ανερμάτιστη; Ή, για να τεθεί σε 100% πρακτική βάση το ίδιο αυτό ερώτημα: Ποιό οικονομούν άτομο ή σύνολο, (κοινωνικό), προ-υπολογίζει τον κίνδυνο π.χ. της αποταμίευσης ή της επένδυσης ή της μισθοδοσίας ή των αποπληρωμών ή των εκμισθώσεων ή των εισαγωγών με 

προ-γράμματα και όχι με αριθμούς; Με ότι είναι άυλο, (π.χ. με ιδέες), κοστολογείται ότι είναι υλικό, (π.χ. χειροπιαστό); Αυτονόητες οι απαντήσεις σε ερωτήματα σαν κι' αυτά, οπότε, εύλογη (και) η απότομη κάθοδος των δεικτών της εγχώριας και της διεθνούς χρηματαγοράς - κεφαλαιαγοράς τις τελευταίες 15 - 20 μέρες.

Εκ του ασφαλούς, (αναίμακτες), οι μάχες για τις εν-τυπώσεις και γι' αυτό ανούσιες

Καταφανώς, η ανάγνωση αυτή, (από πλευράς αγορών), δεν έχει σχέση με τα όσα καταλογίζει, για λόγους, κατά το μάλλον ή ήττον, ευνόητους, (βλ. τον τελικό αποδέκτη - τον μέσο πολίτη), δύο εβδομάδες, τώρα, εδώ, (στην Ελλάδα), η συμπολίτευση στην αντιπολίτευση και αντιστρόφως.

Όσο πιο αρραγές το διεθνές μέτωπο, τόσο πιο κατακερματισμένη η Ελληνική Βουλή

Έχει (δια)μηνύσει έγκαιρα, (εξαρχής), προς κάθε ελληνική, πολιτική, κατεύθυνση, το Βερολίνο, ότι οι πιστώσεις οι οποίες δίδονται μετά το 2010 στην Αθήνα αποτελούν συνολικό «πακέτο». Αν υπάρξει, λοιπόν, πολιτική ηγεσία, στην Ελλάδα, η οποία, τις μεν πιστώσεις του Δ.Ν.Τ. (βλ. κατ' ουσία, της «Federal Reserved Bank», κυρίως), θα τις αναγνωρίζει εν όλω, τις δε πιστώσεις της Ε.Κ.Τ. (βλ. κατ' ουσία, της «Deutsche Bundesbank», κυρίως), θα τις αναγνωρίζει εν μέρει, τότε, είναι εκ προοιμίου δεδομένο το πως θα αντι-δράσει η γερμανική πολιτική ηγεσία:

1. Αφενός μεν, θα εμφανίσει, ανεπίσημα, την συγκεκριμένη ελληνική πολιτική ηγεσία σαν «ηχείο της Ουάσιγκτον στην Αθήνα».

2. Αφετέρου δε, θα άρει, σε επίσημο επίπεδο, την δημοσιονομική στήριξη την οποία παράσχει μέχρι και αυτήν, εδώ, την στιγμή, στη Ελλάδα. [Την από πλευράς 

Ε. Κ. Τ. και Ευρωπαϊκής Επιτροπής, στήριξη, (βλ. τα δύο από τα τρία μέρη της «Τρόικας»)].

Μόνον οι αγορές, λαμβάνουν υπόψη τους (και) αυτή την παράμετρο; Ο μέσος πολίτης δεν την συμμερίζεται, (την παραβλέπει);

Ποιος εβραίος έμπορος, ποια πόρνη στην Κατοχή, ποιος gay σε φυλακή είναι «ρατσιστής»;

Κούβα - ΗΠΑ Δεκέμβριος 2014

«Ένας» κ. Τσίπρας ο οποίος «θα αντέξει» π.χ. μόνο τρεις μήνες είναι «εφιάλτης» για τις αγορές. Και ο κ. Σαμαράς είναι «εφιάλτης» για τις αγορές αν «αντέχει» π.χ. μόνο τρεις μήνες. Και ο κ. Βενιζέλος είναι «εφιάλτης» για τις αγορές αν «αντέχει» π.χ. μόνο τρεις μήνες. Όσοι κερδοσκοπούν με βάση άλλοθι, (π.χ. ιδεολογικά κ.α.), έχουν αντανακλαστικά τα οποία, ενώ, στην μία περίπτωση, λειτουργούν, στην άλλη (περίπτωση), υπολειτουργούν, όχι οι αγορές. Δεν υπάρχει επιχειρηματίας ο οποίος να διακρίνει το τραπεζογραμμάτιο του ευρώ με βάση το χρώμα της σημαίας, (της πίστης), αυτού ο οποίος του εξοφλεί π.χ. τιμολόγιο στο εν λόγω νόμισμα. Στην αρχή: «ο πελάτης έχει πάντα δίκιο», συνοψίζεται το θέσφατο των αγορών. Απόδειξη (και) η αγαστή συνεργασία την οποία είχαν, έχουν, με παράγοντες των αγορών, πλείστοι όσοι ηγέτες χωρών, π.χ. τα τελευταία 150 χρόνια, από όλο το πολιτικό φάσμα, σε ολόκληρη την υφήλιο. (Βλ. π.χ. πρόσφατα και στην Κούβα.)

Συρρίκνωση του έθνους -κράτους, γιγάντωση της διεθνούς των κοινωνικά αποκλεισμένων

Η πολιτική αστάθεια, (π.χ. μία βραχύβια κυβέρνηση), πανικοβάλλει τις αγορές, όχι οι θεωρητικής απόκλισης απαντήσεις σε ερωτήσεις τύπου: «τι μέλλει γενέσθαι» π.χ. «όταν το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών κινείται έντονα καθοδικά». Στους ανά την επικράτεια καφενέδες …επιδέχονται θεωρητικής, (θεολογικής, ή, φιλοσοφικής, ή, ιδεολογικής), …λύσης, τα πρακτικά, (τα οικονομικά), προβλήματα, όχι στις επιχειρήσεις, στις υπηρεσίες, στις κυβερνήσεις, στους οργανισμούς, στα νοικοκυριά.

Όταν οι επιλογές στην εκτόνωση των ενστίκτων και προπαντός του ενστίκτου της αυτοσυντήρησης είναι πολλές, (ποικίλες), έχει «την πολυτέλεια» ο άνθρωπος να συ-ζητά και δη επί μακρό, (=να δια-λέγει - εξ ου και δια-λεκτική), όχι όταν πεινά. Εξαιρούνται του ανωτέρω κανόνα τα ανθρώπινα σύνολα, (ομάδες - π.χ. χώρες); Όταν το άτομο έχει μπρος του π.χ. 10 διαφορετικά πιάτα φαγητού αποφεύγει τον ευτελισμό και εν πολλοίς τον διασυρμό του, (βλ. π.χ. και εργογραφία Επίκουρου ή Φρίντριχ Ένγκελς), όχι όταν το πρωτεύουν γι' αυτόν είναι το να έχει ένα και μόνο πιάτο φαγητό ημερησίως και ας είναι, που λέει ο λόγος, και με φακές γεμάτο, (το πιάτο αυτό).

Η διαφαινόμενη πολιτική αστάθεια λειτουργεί σαν καμπανάκι κινδύνου για τις αγορές, όχι οι διακηρύξεις και μάλιστα οι προεκλογικές. Ή δεν απέχει πάντοτε και μάλιστα «έτη φωτός» η θεωρία από την πράξη, η πρόθεση από το αποτέλεσμα, το όνειρο από την πραγματικότητα;

Ισχύει κάτι άλλο π.χ. για τις οικογένειες; Ισχύει κάτι άλλο π.χ. για τις επιχειρήσεις; Ισχύει κάτι άλλο π.χ. για τους εργαζόμενους; Ποιος από αυτούς θέλει την αστάθεια και μάλιστα την παρατεταμένη, (αστάθεια); Οπότε, γιατί να ισχύει κάτι άλλο π.χ. για τους εξαγωγείς γεωργικών προϊόντων; Γιατί να ισχύει κάτι άλλο π.χ. για τους δραστηριοποιούμενος στον τουρισμό; Γιατί να ισχύει κάτι άλλο π.χ. για τους επιτηδευματίες στον κλάδο του logistic? Γιατί, σε τελική ανάλυση, να ισχύει κάτι άλλο για τις αγορές;

«Όταν μαλώνουν τα βουβάλια, την πληρώνουν τα βατράχια»

Δεν εκτιμούν μόνον οι αγορές σαν:

α) πιθανή - πολύ πιο πιθανή την πολιτική κρίση στην Αθήνα

β) λιγότερο πιθανή - αν όχι απίθανη την σύγκρουση της κ. Κριστίν Λαγκάρντ, (βλ. Μπάρακ Ομπάμα), με τον κ. Μάριο Ντράγκι, (βλ. Άγκελα Μέρκελ), «για τα μάτια "της ωραίας Ελένης"».

[Δεν γνωρίζουν μόνον οι αγορές «ότι την πληρώνουν τα βατράχια όταν μαλώνουν τα βουβάλια», το γνωρίζουν και όσοι διακρίνονται από στοιχειώδη πολιτική εμπειρία 

- γνώση. Όσοι μαθαίνουν κατόπιν εορτής ότι «λεφτά δεν υπάρχουν» παραβλέπουν τα αυτονόητα. Αυτοί οι οποίοι καμώνονται τους αδαείς σε ότι αφορά στο δημόσιο χρέος και στο έλλειμμα του προϋπολογισμού είναι ύποπτοι, (βλ. π.χ. πολιτικοί χωρών υπό πτώχευση οι οποίοι επενδύουν σε παράγωγα νομισμάτων μέσω τρίτων, συγγενικών, ή, φιλικών τους, προσώπων)]. 

Αύριο (Σάββατο 3ης Ιανουαρίου 2015) το:

«Πέντε χρόνια "στο ναδίρ" και τον προηγούμενο μήνα "στα Τάρταρα"» (2/4)

text ©2015 yahooxaxaxouxa.blogspot.gr